आम्मि कितयाक अश्शी?

     आम्मि जवण-खाण खायनाशि दोनि -तीनि दिवसु वांचूनु उरयेत, जाल्यारि वारॆं (प्राण वायु) नाशि धा मिनिट वांचूनु उरचाक जायना. तॆद्ना दोळॆक दिसचॆ आहारा पशि दोळॆक दॆक्कुपणात्तिलॆ (अदृश्य) वारॆचॆ महत्व च्हड म्हॊणु जाल्लॆ. जाल्यारि मस्त लोकानि ‘हांव दोळ्याक दॆक्कुपडचॆ मात्र नंब्गिता म्हॊणु सांगचॆ तुम्मि आय्कुनु आस्सुचाक पुरॊंति. तश्शि जाल्यारि हान्नि वारॆं आस्स म्हणचॆ नंब्गिनांतिवॆ? देवु, धर्मु कस्सलॆ ना, त्या पूरा आमगेलॆ मूढनंबिगा म्हॊणु समजूचॆ लोक आमका दॆक्कू पडचॆ बायचॆ परिसरा बगलेन चिक्कॆ पळयनांति कितयाक?
     एक वाघु जांवॊ सिंहाक घॆय्या. आपणाक कित्लॆ जावकाकि तित्लो आहारा खात्तिर शिकार करता. रूख, झाड्ड पळेया आश्शिलॆ उद्दाक, गॊब्बॊरु पूरा आपणाक एकळ्याक जावका म्होणु लॆक्कना. आपणान उत्पत्ति कॆलेलॆ फूल, फळ पुस्सूनु आपणाक एकळ्याक जावका, दुस्र्यान घॆवचाक नज्ज म्हणचॆ धोरण दाखयना. पात्तॊरु, बड्तिगा  मारिल्यांक फळ, पूल दित्ता. म्हळ्यारि आपणान आस्सुचॆ दुस्र्या खात्तिरि मॊणु मौन जाव्नु सांग्ता आस्सशि दिस्नावे?.  जाल्यारि हांतु पूरांतु नीच, निकृष्ट मट्टाक दॆव्विलॆ आम्मि मनुष्य मात्र. आमका आजिक मात्र न्हंहि वर्षपूर्ति जावका जालेलॆ आहारु आसलेरि आनि इत्लॊ ऒट्टु कोर्नु दवरूनु घॆवचॆ अभिलाषा वस्सना. आमका  खावचाक पंचभक्ष्य परमान्न आसलेरिचि आमगेलॆ मूकारि पॊट्टाक नात्तिलॊ रडता बसल्यारिचि ताक्का एक्वेळा कूळ हातु उब्बॊर्नु दिवचॆ बुद्धि आमका मनुष्यांक ना.  जाल्यारि आमका उलोवचाक यत्ता, आम्मि तॊंडांतु व्हड व्हड उलेयताति.
     तरि कॆद्नायि आम्मि एक विचारु यादांतु दवरूनु घॆवचॆ चांग. हे भूंय्चॆ वयरि जन्मिलॊ हर्‍येक जीविक हांगा वांचॆ अधिकारु आस्स. त्या उप्पूनु घॆतल्यारि खंडित चूकि. पाप, पुण्य, नैतिकता, अन्यायु, मोस हे खंचेचि दोळ्याक दीस्नाशि आस्सुक पुरॊ जाल्यारि तांतु मग्न जाव्नु आम्मि अधर्म, अनाचारु, अनैतिकता वाड्डॊनु घॆत्तिलॆ जाल्यारि ताज्जॆ दुष्ट फल हे जन्मांतु भॊक्का जात्तलॆ. देवाक नंब्गिना जाल्यारी अड्डिना. अपलाषॆ, अधर्मु, अनैतिकताक खंडित शिक्षा मेळ्नू मॆळ्ता. हे अनुक्षण नजरांतु दवोर्नु घेव्नु आम्मि वांचका जात्ता. ‘धर्माक कोण रक्षण करतांतिकि, धर्म तांका रक्षण कर्त खंयि. हांतु अतीशयोक्ति  पावचॆ विषयु खंडित ना. आम्मि खंचतरि गांवाक वच्का जाल्यारि बस्‌स्ट्ट्यांडांतु त्या गांवाक वच्चॆ बस् चळयारि खंडित त्यांचि गांवाक वच्चूनु पावताति. तश्शिचि जीवनांतु, चालचम्कणींतु तस्सालॆ  गुरि दवरूनु, समा जालेलॆ वाट्टेरि चम्किल्यारि यश, कीर्ति खंडित मॆळता.
सर्वांक देवु बरॆ कॊरॊं

- आर्‍गोडु सुरेश शॆणै, संपादकु

“सरस्वति प्रभा”चे १५-०५-२०११चे मेगेले उत्रा चान् विंचिलेले