“सरस्वति प्रभा २५ वर्षाक यव्नु पाव्विलॆ काणि! -१
मनुष्य जीवनांतु जन्मिल मागिरि काम करनाशि आमका विंगड वाट ना. जनन दारभ्य थॊडॆ काळ चर्डपणांतु वत्ता. युवकार जाव्चॆ भित्तरि आम्मि विद्यावंत जाव्नु जवाब्दारि घॆव्चॆ सामर्थ्य वाड्डॊवनु घॆव्का. त्या खात्तिरि आमगेलॆ आवय-बापयि आमका संस्कार, संस्कृति, विद्या शिकैताति. त्या आमगेलॆ जीवनांतु आस्स कोर्नु लोकारूढिक च्युति याना तश्शि संपत्ति ऒट्टु कॊरचॆ, भोग जीवन चलैचॆ शास्त्रबद्ध म्हणोव्नु घॆत्ता. प्रतियॆक्ल्यान श्रेष्ठ म्हॊणु एक्का काम कर्त उरल्यारि दुस्रॆ चाक्रि करतालि कोण? पूरा जनान आफीसर जाव्का म्हॊणु सपायि काम कोणयि कर्नि म्हॊणु समजिया तॆद्दना वातावरणांतु भॊरचॆ कूस्सड, कोय्रु काडतालि कोण? बाम्मुणु बाय्रि भोव्नु-घूव्नु यत्ता, हांव मात्र इतयाक घरा काम जालेलॆ आय्दन गास्सुचॆ, आंव्गलॆ उंबळ्चॆ कोर्का म्हॊणु बायलेन खालि रांदप मात्र कोर्नु पाय्यारि पायु घाल्नु बसल्यारि परत रांदप कॊरचाक ती खंतुलेन आय्दन हाड्ता? घाल्नु घॆवचाक कंतुलेन आंव्गलॆ हाड्ता.त्या निमित्तान आम्मि समजूका ‘कॊरचॆ काम्मांतु खंचेयि उत्कृष्ट न्हंहि जांवॊ निकृष्ट न्हंहि म्हॊणु. आम्म आम्गॆलॆ वांटॆक आय्यिलॆ काम्म प्रामाणिक जाव्नु कॊरचॆ मात्र आमगेलॆ जवाब्दारि. हे हांवॆ अनुभवानि, परमात्मालॆ कृपेन कोळ्नु घॆत्तिलॆ सत्य. त्या खात्तिरि हांव सुरवेक विनम्रतेन सांगचाक इच्छा पाव्ता. “सरस्वति प्रभा कॊंकणि मासिक चलैलॆ हांव न्हंहि, हांव खालि निमित्त मात्र. ह्या यशाचॆ पूर्ति फल पाव्का जालीलॆ हांव नंब्गिलीलॊ परमात्माक.
परमात्मान माक्का हे कार्याक कश्शि विंचूनु घॆत्लॆ म्हणचॆ काणि सांग्ता. १९८६ इस्वॆंतु हांव हे पत्रिका क्षेत्राक आय्यिलॊ. आनि १९८९ पर्यंत आशाजनक, कैगन्नडि इत्यादि पत्रिकॆंतु पत्रिकोद्यमाचॆ अ..आ.. शिकलॊ. तॆद्दना हांव श्री बि.वि.बाळ माम्मालॆ संपादकत्वारि प्रकट जात्ताश्शिलॆ “पंच्कादायिचॆ चंदादार जाव्नाश्शिलॆ निमित्त “कॊंकणि खब्बर ताज्ज निमित्त माक्का कळ्ताश्शिलॆ. तांताय्यिलॆ १९८९ंतु अखिल भारत कॊंकणि साहित्य परिषत्ताचॆ भांगारा महोत्सव मणिपालांतु जनवरि ६,७,आनि ८ तारीखॆक चल्त म्हॊणु. तॆद्दना धारवाड आकाणिवाणिचॆ जायि-जूयि कार्यक्रमांतु प्रसार जालीलॆ मॆगेलॆ तीनि कॊंकणि ल्हान काण्यो आश्शिलॆ. त्या काणि प्रिंट् कोर्नु हांवॆ १६ पुटाचॆ ‘काण्या गुच्छा पुस्तक प्रदर्शनांतु दवरचाक पॆटैलॆ. त्या सम्मेळनाचॆ पुस्तक प्रदर्शन समिति अध्यक्ष जाव्नु श्री ऎम्.वि. पडियार मामु आश्शिलॆ. माक्का सम्मेळनाक आह्वान आय्लॆ. तॆद्दना माक्का खालि २२ वर्ष मात्र भरलीलॆ. आनि हांव त्या सम्मेळनांतु वांटॊ घॆवचाक घॆलीलॊ. थंयि चलीलॆ विंग विंगड गोष्ठि, पुस्तक निमित्त कॊंकणि भाषॆचॆ इतिहासा खात्तिरि, ताज्ज प्राचीनता, कॊंकणिगान गोंय सोणु यव्का जालीलॆ परिस्थिति, पोर्चुगीसानि कॊंकणिगा वयरि, आमगेलॆ संस्कृति वयरि कॆलीलॆ दौर्जन्य इत्यादि विषयु माक्का विवर जाव्नु कळ्ळॆ. तॆद्दना माक्का दिसलॆ हांवॆ मातृभाषॆ कॊंक्णि भाषॆ खात्तिरि खांय्पूणि कोर्का म्हॊणु. एक कॊंकणि पत्र काळ्यारि कश्शि? म्हण्चॆ विचारु आय्लॆ. जाल्यारि मॆगेलॆ विचार आयकूनु पूरा लोक हासलॆ. ताक्क कारण म्हळयारि हांवॆ हुब्बळ्ळिचान कॊंकणि पत्रिका प्रकट कर्ता म्हॊणु बायर सरलीलॆ तांक पूरा “मूर्ख प्रयत्न म्हॊणु दिस्लॆ. ताक्कायि कारण आस्स करावळिचॆ कॊंकणि पट्टिचान मस्त दूर आस्सुचॆ हुब्बळ्ळिक ‘कन्नडद गंडु मॆट्टिन स्थळ म्हणताति. आनि हांगास्सुचॆ च्हड कॊंकणि लोकालॆ गोडि आस्सुचॆ व्यापारा वय्रि, हांगा हांवॆ कॊंकणि पत्रिका प्रकट कॊरचॆ म्हळयारि गरुडा गांवांतु नागर पंचमि आचरण कॆलेल वरि! हे माक्का गॊत्ताश्शिलॆ, जाल्यारिचि मॆगेलॆ अंतरंगाचॆ प्रेरण, तूं करि, करि म्हणचॆ ऒत्तायु. (त्या दिवसु अज्ञानान हांवॆ त्या मॆगेलॆ मनाचॆ ऒत्तायु म्हॊणु समजिलीलॆ, जाल्यारि आजि यवजिल्यारि त्या माक्का चलॆयिलॊ परमात्मालॆ प्रेरण म्हॊणु दिस्ता.) कश्शी जांवॊ एक प्रयत्न कोर्नु पॊळोव्या म्हॊणु पत्रिकॆचॆ टैटल्लाक अर्जि घाल्लॆ. तॆद्दना आम्मि चार्पांच नांव घाल्नु एक अर्जि आमगेलॆ जिल्लॆचॆ डि.सि.क पॆटैका आश्शिलॆ. थंय्चान त्या दॆहलिंतु आस्सुचॆ “रिजिस्टल्ड् आफ् न्यूस् पेपर् फार् इंडिया आफीसाक वत्ताश्शिलॆ. तान्नि तांतुलॆ नांवांतु खंचॆ नांव नांकि त्या नांवांतु पत्रिका काडचाक शिपारस् करता आश्शिलॆ. मागिरि आम्मि परत जिल्लॆचॆ डि.सि.लाग्गि डिक्लॆरेशन् दीव्नु तीन म्हहिन्या भित्तरि पत्रिकेचॆ प्रकटणा सुरुवात कोर्का आश्शिलॆ. तुम्मि नंब्गितांकि नांकि हांवॆ तश्शि अर्जि पॆटोव्नु वीस पंच्वीस दिवसा भित्तरि माक्का “सरस्वति सदन म्हणचॆ टैटल् सांक्षेन् जाव्नु आयलॆ. हे मॆगेलॆ जीवनांतु एक संभ्रमाचॆ घडि म्हॊणु सांगल्यारि चूकि जायसना. हांवॆ त्या खब्बर तॆद्ना हुब्बळ्ळि जि.ऎस्.बि. समाजाचॆ अध्यक्ष जाव्नु आश्शिलॆ श्री शेषगिरि पांडुरंग कामत् माम्मालाग्गि सांगलॆ. ताक्का तान्नि ‘हुब्ळिचान तूं कॊंकणि पत्रिका काड्तवे? खंडिताक संतोषा खब्बर. तूं समाजाक एक अर्जि बरोव्नु दी, मीटिंगांतु दवरूनु खांय्तरि मद्दत् दिवचाक जात्वॆ पॊळोव्या. म्हळ्ळिंति. हांवॆ तश्शीचि एक विनंति बरोव्नु वच्चुनु दीव्नु आयलॊ. एक आठ्वडेन माक्का समाजाचॆ सॆक्रॆटरि दाकूनु बुलाव आयलॊ. तॆद्दना श्री ऎन्.वि.आर्. प्रभ मामु सॆक्रॆटरि आश्शिलॆ. तान्नि माक्क म्हळ्ळॆ. “पळे तुगेलॆ उद्देशु चांग आस्स. आमगेलॆ समाजा तरपेन तुक्का खंचे मद्दत् कॊरचाक मुखार पॊळोव्या, आनि तूंवॆ “सरस्वति सदन म्हणचॆ नांवानि पत्रिका कॆलयारि मुखारि मस्त समस्यॆ, घर्षण यवचाक पुरॊ. कितयाक म्हळयारि आमगेलॆ समाज मंदिर नांव “सरस्वति सदन म्हॊणु आस्स. नुस्तॆ घर्षण नाक्का, तूं विंगड नांवांतु पत्रिका करि. म्हॊणु सांगूनु त्या खात्तिरि तांगेलॆ आक्षेपाचॆ एक पत्र इंग्लीषांतु टैप् कोर्नु दिल्लिंति. मस्त आसॆ, भर्वस दवरूनु घॆलेलॊ हांव चिंतॆचॆ बोरॊ व्होव्नु परत आय्लॊ. तॆद्दना मॆगेलॆ परिस्थिति “प्रथम चुंबनं दंतभग्न म्हण्तामू, तश्शि जाल्लॆ. (जाल्यारि आत्त माकशि घूव्नु पळैलि तॆद्दना तान्नि तॆद्दना कॆल्लिलेचि चांग जाल्लॆ म्हॊणु दिस्ता.) तत्कालाक मॆगेलॆ “कॊंकणिंतु पत्रिका काड्का म्हण्चॆ उद्देशाक तीळा उद्दाक सॊड्चॆचि चांग म्हॊणु दोन्चार दिवसु गफ् उरलॊ. जाल्यारि अंतरात्म गफ् उर्नि. आन्नेक अर्जि घालि म्हणचॆ प्रेरण दिवचाक लागलॆ. हे अंतरात्म ऒत्तायु दीसांदीसाक च्हड जात्ता घॆल्लॆ. मॆगेलॆ दोस्त सैत “आन्नेक अर्जि घालि कस्सलॆ जात्ता पॊळोव्या.. म्हॊणु ऒत्तायु कॊरचाक लागलॆ. अंतू साताठ दिव्सांतु मॆगेलॆ दोस्तालॆ एकळ्यालॆ सहकारु घेव्नु “रिजिस्टल्ड् आफ् न्यूस् पेपर् फार् इंडियाक हिंदिंतु आनि तीन्चार विंगड नांव घाल्नु आन्नेक अर्जि बरैलॆ. आनि त्या अर्जि ऒट्टु श्री प्रभु माम्मान दिलेलॆ पत्राचॆ झराक्स सैत लायलॆ. मुखारि खालि दा-बार दिव्सा भित्तरि माक्का “सरस्वति प्रभा म्हणचॆ हे टैटल् सांक्षेन् जाव्नु आय्लॆ. आनि हांव धार्वाड डि.सि. आफीसाक वच्चुनु डिक्लॆरेशन् दिल्लॆ. तॆद्दना १९८९चॆ ऎप्रिल् म्हहिनो म्हणचॆ उडगासु.
तॆद्दना माक्का एक माहिति कळ्ळॆकि मे १५ तारीखॆक शिर्शिंतु “उत्तर कन्नड जिल्ला कॊंकणि साहित्य परिषत्ताचॆ उद्घाटन आस्स म्हणचॆ विषयु. हांवॆ कूड्लॆ ताज्जॆ अध्यक्ष जाव्नु नियोजित जालेलॆ प्रसिद्ध डा॥ ऎल्.ऎच्.पै माम्माक एक कागत बरैलॆ. आनि तांतु माक्का कॊंकणिंतु पत्रिका काड्का म्हणचॆ आशा आश्शिलॆ.“सरस्वति प्रभा म्हण्चॆ टैटल् आय्यिलॆ पूरा विषय बरोवनु तुमगेलॆ जिल्ला साहित्य परिषत्ताचॆ उद्घाटनॆ वेळ्यारि माक्का हे पेपराचॆ “प्रयोग संचिका उग्तावण कॊरचाक अवकाश दिव्का म्हॊणु विनंति कॆल्लॆ.
मॆगेलॆ मागणिक पुरस्कार दिलेलॆ तान्नि त्या दिवसु “सरस्वति प्रभाचॆ प्रयोग संचिका उग्तावण कॊरचाक ऒप्पिगा दिल्लि. तॆद्ना मॆगेलॆ मुखारि आय्लि, हे संचिका कित्लॆ पुट काड्का आनि चंदा दरु कित्लॆ दवरका म्हॊणु. हे खात्तिरि हांवॆ श्री ऎन्.वि.आर्. प्रभु समेत दोन्चार लोकालॆ सलहा घॆत्लॆ. तान्नि पूरा म्हळ्ळिंति. “तूं अपरूपाचॆ कॊंकणि पत्रिका सूरु कर्ता आस्स. ऊणॆ चंदा दरु दवरि. ताक्क सम जाव्नु पय्लॆ ताज्जॆ पुट ऊणॆ आस्सॊ. लोक हे पत्रिकेक कश्शि प्रोत्साह दित्ताति पळॆं. चांग प्रोत्साह मॆळयारि पुट ताक्क समजाव्नु चंदा दरु च्हड कर्ता वच्चॆत. म्हळ्ळिंति. त्या कारणान हांवॆ चंदा दरु वर्षाक १५ रूपय चंदा दरु दवर्लॆ. आनि सुरवेक १० पुटाचॆ पत्रिका काड्का म्हॊणु ठरैलॆ. (सशेष)
ಕಾಮೆಂಟ್ಗಳಿಲ್ಲ:
ಕಾಮೆಂಟ್ ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಡಿ